ACOPO (Asociación Coordinadora Protectoras Pontevedra) ha estado desde el principio involucrada en el intento de salvar al lobo del Barbanza de la desgestión realizada por la Xunta de Galicia. Y no solamente por los lobos del Barbanza, sino también para evitar que el exterminio producido pueda repetirse en otras zonas. El Galicia Confidencial ha realizado una entrevista a Miguel Mosquera, presidente de esta asociación y con gran experiencia en el lobo, en el cual expresa su opinión sobre este asunto.
Lobo en Galicia, foto: ACOPO
La entrevista:
Galicia Confidencial (GC).- Que está pasando cos lobos no Barbanza?
Miguel Mosquera (MM).- No Barbanza existía unha poboación estable e con reprodución confirmada de lobos ibéricos. A día de hoxe despois da desacertada xestión da Xunta de Galicia nestes dous últimos anos, non se ten coñecemento de se queda algún lobo vivo.
GC.- Desde o colectivo de gandeiros dise que non son lobos, que son híbridos?
MM.- Queremos aclarar que o Barbanza contou historicamente coa presenza de lobos puros. A aparición puntual dalgún exemplar híbrido é posible e ata certo punto normal, pero no Barbanza e en calquera outra poboación de lobos europea onde o fenómeno da hibridación por se mesmo non supón ningún problema para a conservación da especie xa que non deixa de ser algo anecdótico. A verdadeira ameaza é a enorme presión e persecución que sofre a especie, e o escaso interese da administración en apostar pola conservación do noso patrimonio natural. Que ninguén se engane, a día de hoxe a morte ilegal de lobos segue sendo a principal ameaza para a especie.
GC.- É por iso que ACOPO e Axena decidiron levar esta asunto a Europa?
MM.- Sí, por suposto. É unha das palancas que temos todos os cidadáns para defender os nosos intereses. A Comisión Europea ten ferramentas e capacidade para analizar o problema que vimos denunciando, e pode facer forza para que a Xunta de Galicia explique que criterios seguiu co lobo no Barbanza e evidentemente podería proceder unha sanción no caso de confirmarse as irregularidades.
GC.- E credes que Bruxelas vos vai dar a razón?
MM.- Nós facemos o correcto, no que cremos, e agardamos que a Comisión Europea comprenda a gravidade e o alcance do que para nós é unha xestión neglixente e se decante pola conservación do noso patrimonio natural atendendo ás numerosas directrices de conservación e leis vixentes.
Lobo en una pista, foto: ACOPO
GC.- E como se pode compatibilizar a gandeiría tradicional coa presenza do lobo?
MM.- Realmente xa sería perfectamente compatible tendo en conta que os supostos danos do lobo ao gando en Galicia segundo datos oficiais non superan o 0,1% anual, pese ao ruído mediático que magnifica un “problema” que non o é tanto.
Aínda así na miña modesta opinión hai puntos de mellora e grandes barreiras que superar. É unha cuestión de vontade, por tódalas partes, pero especialmente pola administración que ten que orientar a súa xestión a favorecer claramente a coexistencia da gandería co lobo, e os propietarios do gando teñen que darse conta que os animais precisan dunhas mínimas medidas de protección se realmente están interesados en que se reduzan os danos.
Os nosos montes e o noso medio natural son de todos, e non están só para favorecer aos que obteñen beneficios económicos, son un ben de toda a sociedade.